دنیای خوب 

امیرالمؤمنین مواجه شد با مردی که دنیا را مذمّت می‌کرد. (شنیده بود که اولیای خدا دنیا را مذمّت می‌کنند، بدون اینکه بفهمد آنها چه می‌گویند و منطقشان چیست.).

[ امیر المومنین] فرمود : اَ یهَا الذّامُّ لِلدُّنْیا، الْمُغْتَرُّ بِغُرورِها، الْـمَخْدوعُ بِاَباطیلِها… مَتَی اسْتَهْوَتْک اَمْ مَتی غَرَّتْک… ای مذمّت کننده دنیا! ای کسی که مغرور شده‌ای به غرور دنیا! ای کسی که فریب خورده‌ای به اباطیل دنیا! می‌گویی دنیا تو را فریب داد؟! کِی دنیا تو را فریب داد؟! تو فریب خوردی ولی او فریب نداد. کِی دنیا تو را به زور کشانید به جایی؟! تو خودت رفتی. بعد فرمود: دنیا با وضوح و صراحت، خودش را هر چه هست نشان می‌دهد و می‌گوید: من عالَم حرکت هستم، عالم رفتن هستم، عالم تولد هستم، عالم وفات هستم، عالم کودکی، جوانی و پیری هستم. آیا دنیا اول حقیقت خودش را مخفی کرد و به انسان گفت: تو تا ابد در اینجا هستی، و بعد او را برد؟! یا اینکه در کمال صراحت حقیقت خودش را نشان داد؟! آیا وقتی که پدرت را گرفت و برد و خودت او را به خاک سپردی، همان‌جا تو را فریب داد؟! اَبِمَصارِعِ آبائِک مِنَ الْبِلی اَمْ بِمَضاجِعِ اُمَّهاتِک تَحْتَ الثَّری. آیا در آن مصارع که پدران تو در مبارزه با مرگ زمین خوردند تو را فریب داد؟! یا در آن مضاجع که مادرانت را در زیر خاکها جلو چشمت می‌بینی تو را فریب داد؟! دنیا معلّم است، دنیا مدرّس است، دنیا واعظ انسان است، دنیا مذکِر انسان است.

◀️ می‌فرماید: اِنَّ الدُّنْیا دارُ صِدْقٍ لِمَنْ صَدَقَها. دنیا، دار صداقت است برای کسی که با آن باصداقت باشد. تو با دنیا صداقت داشته باش، ببین دنیا چقدر با تو صداقت دارد. ▶️

تا اینجا همه سخن در این است که دنیا کسی را گول نزده و کسی را فریب نداده، دنیا دروغ نمی‌گوید و خیانت نمی‌کند.

این عیبها را که نفی می‌کند، یکدفعه شروع می‌کند و دنیا را تقدیس می‌کند. می‌فرماید : ◀️ مَسْجِدُ اَحِبّاءِ اللهِ وَ مُصَلّی مَلائِکةِ اللهِ و مَهْبِطُ وَحْی اللهِ وَ مَتْجَرُ اَوْلِیاءِ اللهِ. دنیا معبد اولیای خداست؛ یعنی اگر کسی ولی خدا باشد، تمام این زندگی دنیا از تولد تا مرگ، برای او به صورت یک معبد و مسجد درمی‌آید؛ خوابش و بیداری‌اش می‌شود عبادت، غذا خوردنش و راه رفتنش می‌شود عبادت، نگاه کردنش و حرف زدنش می‌شود عبادت، همه اینها برای او می‌شود عمل صالح و سعادت اندر سعادت در دنیا و آخرت.▶️

مَتْجَرُ اَوْلِیاءِ اللهِ یعنی اولیای خدا در این بازار، بازرگانی می‌کنند و سود می‌برند. این دنیا بازار است، اگر انسان در خانه بنشیند باید از جیبش بخورد. انسان باید برود در بازار و مرکز داد و ستد، در آن مرکزی که باید فعالیت و کار و کسب و خرید و فروش کرد، تا در این میان خود انسان هم سودی ببرد. مَتْجَرُ اَوْلِیاءِ اللهِ یعنی اگر دنیانبود کسی افزایش و سودی نداشت. یعنی اگر دنیا نبود انسان متولد می‌شد و می‌مرد بدون اینکه بر سرمایه هستی خود بیفزاید. ◀️ در دنیا انسان خود را تکامل می‌بخشد و بر سرمایه هستی و سرمایه معنوی خود می‌افزاید. این جمله مَتْجَرُ اَوْلِیاءِ اللهِ خیلی معنی دارد.▶️

الحمد لله رب العالمين

کتاب آشنایی با قرآن، آیت الله شهید مرتضی مطهری، جلد دوازدهم ، صفحه ١۳٩